Een land wordt gewaardeerd voor de rechten en vrijheden die het zijn burgers garandeert. Een van de belangrijkste burgerrechten die een rechtsstaat moet behouden, is de vrijheid van meningsuiting, waaruit logischerwijs de persvrijheid voortvloeit.In de Democratische Republiek Congo is de luister van 2011-2016 ontsierd door talrijke gevallen van ernstige schendingen van de vrijheid van meningsuiting en de persvrijheid. Deze periode, die toen werd beschouwd als een periode van vijf jaar van verbetering en democratische rijping, was helaas wreed voor de openbare vrijheden. De strategie van totale controle en de aan McCarthyisme grenzende heksenjacht tegen mediawerkers en mensenrechtenactivisten werd zo welig tierend dat ze de zwevende stokken van het nieuws werden.Geconfronteerd met deze verachtelijke feiten die de goede werking van de Congolese democratie in die tijd verstoorden, vonden wij het ingenieus om terug te gaan in de geschiedenis en soortgelijke gevallen in het oude Rome op te graven om zo mogelijke verbanden te leggen tussen de Latijn en de Congolese socio-politieke achtergrond.