J¿zyk jest no¿nikiem do¿wiadcze¿, ¿rodowiska intelektualnego i kulturowego grupy spo¿ecznej. Jest narz¿dziem s¿u¿¿cym do spotkania innych systemów warto¿ci lub kodów spo¿ecznych, decyduje te¿ o wy¿anianiu si¿ poczucia przynale¿no¿ci zbiorowej i indywidualnej. Dlatego dla spo¿ecze¿stwa kwestia j¿zyków jest fundamentalna i wybitnie polityczna, poniewä j¿zyk jest wektorem to¿samo¿ci indywidualnej i zbiorowej. Ze wzgl¿du na swoje po¿o¿enie geograficzne i histori¿ Algieria jest wyl¿garni¿ ró¿nych grup etnicznych, kultur, j¿zyków i wp¿ywów. Je¿li ta ró¿norodno¿¿ jest atutem, jest tak¿e ¿ród¿em problemów z to¿samo¿ci¿ indywidualn¿ i zbiorow¿, g¿¿boko zakorzenionych w spo¿ecze¿stwie algierskim. Podwäane, zarówno przez kolonizacj¿, jak i polityk¿ arabizacji, spo¿ecze¿stwo algierskie nadal utrzymuje siln¿ ambiwalencj¿ wobec j¿zyka francuskiego. Ta praca ma na celu powrót do pocz¿tków tej z¿o¿onej sytuacji j¿zykowej, poprzez zrozumienie powi¿zä mi¿dzy to¿samo¿ci¿ a j¿zykiem, i stawia Algieri¿ przed uznaniem wszystkich j¿zyków i to¿samo¿ci, które j¿ tworz¿ dla zjednoczonego spo¿ecze¿stwa.