Badanie grzeczno¿ci w ró¿nych dzie¿ach literackich, zw¿aszcza w powie¿ciach, jest interesuj¿ce dla wszystkich czytelników, poniewä j¿zyk u¿ywany przez powie¿ciopisarza i wszystkich pisarzy jest zazwyczaj przedstawiany w atrakcyjny sposób, aby nie urazi¿ docelowego czytelnika. Zasada grzeczno¿ci jest wi¿c wykorzystywana nie tylko przez ró¿nych bohaterów powie¿ci, ale tak¿e przez samego pisarza, który pos¿uguje si¿ zgrabnym j¿zykiem i atrakcyjnymi technikami. Poniewä celem utrzymywania strategii grzeczno¿ciowych jest sprawienie, by uczestnicy porozumiewali si¿ w¿äciwym j¿zykiem w oparciu o kontekst w procesie komunikacji, teoria grzeczno¿ci staje si¿ jednym z g¿ównych obszarów teorii lingwistycznej, która jest zwi¿zana z komunikacj¿ relacyjn¿. Grzeczno¿¿ jest form¿ interakcji spo¿ecznej, która jest uwarunkowana normami spo¿eczno-kulturowymi danego spo¿ecze¿stwa, które mog¿ by¿ wyräone poprzez akty komunikacyjne. W niniejszym opracowaniu teoria grzeczno¿ci Geoffreya Leecha zostanie zastosowana do czterech powie¿ci amerykäskiego powie¿ciopisarza Khaleda Husseniego i nigeryjskiego powie¿ciopisarza Chimamandy Ngozi, ilustruj¿c warto¿¿ zachowania zasady grzeczno¿ci mi¿dzy uczestnikami interakcji.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.