Eksperymenty przeprowadzono na materiale ze zw¿okami z Instytutu Medycyny S¿dowej w Nowym Sadzie w Serbii. ¿¿cznie porównano 41 zdj¿¿ ludzkiego nak¿adania si¿ czaszki z fotografiami za ¿ycia zmar¿ych. Czaszka zostäa sfotografowana pod tym samym k¿tem co g¿owa osoby zmar¿ej za ¿ycia. Najdelikatniejsz¿ cz¿¿ci¿ pracy by¿o prawid¿owe ustawienie czaszki na trybunie oraz proporcjonalne powi¿kszenie zdj¿cia czaszki. Po wprowadzeniu do pami¿ci komputera, zdigitalizowane zdj¿cia czaszki i twarzy zostäy umieszczone jeden nad drugim i pokazane na monitorze w celu ustalenia ich ewentualnej zbie¿no¿ci lub ró¿nic. Szczególn¿ uwag¿ zwrócono na zgodno¿¿ tych samych punktów antropometrycznych czaszki z twarz¿, a tak¿e na ¿ledzenie ich konturów. Wyniki zostäy podsumowane, porównane i ocenione. Odnotowano spo¿eczne uzasadnienie tej metody identyfikacji, zarówno na poziomie pästwowym, jak i mi¿dzynarodowym (Interpol).