Monografia stanowi kompleksowe, wielostronne studium ¿róde¿ wody w strukturze miast Azji Centralnej. Na podstawie licznych materiäów archiwalnych, a tak¿e badä ekspedycyjnych autora, autor rozwäa zwi¿zek mi¿dzy czynnikami klimatycznymi a struktur¿ architektoniczn¿ i planistyczn¿ miast; identyfikuje pocz¿tki zespo¿u kultowego; rozwäa typowe typy ¿róde¿ wody i ujawnia ich rol¿ kompozycyjn¿ w zespo¿ach architektonicznych ró¿nych typów (centra miejskie, s¿siedzkie, mieszkalne, päacowe, podmiejskie); przeprowadza analiz¿ porównawcz¿ architektury ¿róde¿ wody w regionie Azji ¿rodkowej i innych krajach Wschodu. Monografia obejmuje cäy historyczny okres istnienia kultury urbanistycznej w regionie, od pierwszych badä pisanych i archeologicznych do ko¿ca XIX wieku.