Nicht lieferbar
Andere Kunden interessierten sich auch für
Studenten van Aristoteles' politieke gedachte worstelen met een diepe spanning. Als vriendschap de basis is van de gemeenschap, dan moet Aristoteles' ideale gemeenschap nogal clandestien en exclusief zijn. Het is een ongemakkelijke kijk op het politieke leven vanuit het standpunt van de eenentwintigste eeuw, zowel voor de liberalen als voor de critici van het liberalisme. En veel van Aristoteles' eigen standpunten, bijvoorbeeld zijn sterke kritiek op Plato's stad in het spraakgebruik, lijken er niet mee te stroken. Is dit het juiste beeld? Dit boek stelt dat, vanuit Aristoteles' perspectief, een politiek die gericht is op deugdzaamheid niet noodzakelijkerwijs personen uitsluit die niet volledig deugdzaam zijn in de politiek, noch burgers die niet volledig deugdzaam zijn dwingt om goed te handelen. Aristoteles maakt debat en gemeenschapsgevoel verenigbaar door stamgevoelens (of associatieve emoties) te reconstrueren in iets politiek kunnen. Het debat wordt ook getransformeerd in het proces door de speciale verplichtingen die men aangaat bij het aangaan van een politieke associatie. Dit is, in het kort, Aristoteles' antwoord aan de liberalen en hun critici: Een bepaald soort gemeenschap en een bepaald soort debat maken liberalisme mogelijk.