Japan koloniseerde het eiland Taiwan van 1895-1945. In deze periode zette het koloniale bestuur het eerste gemoderniseerde onderwijssysteem op het eiland op, waarbij de nadruk lag op het leren van de Japanse taal ten koste van de moedertaal van de studenten. Hoewel de regering idealen van gelijkheid omarmde, discrimineerde ze in werkelijkheid de Taiwanezen. Dit had gevolgen voor Taiwanezen van alle sociale en economische lagen, van plattelandskinderen tot de best opgeleide elites. Vanuit het standpunt van een opgeleide Taiwanees, een Japanse regeringsfunctionaris en westerse waarnemers uit die periode, wordt het discriminerende karakter van de Japanse koloniale regering uitgewerkt.