Shifting Uncerstandings of Performance Practice in an African Context Door drie uitgewerkte performances kritisch te analyseren, Even as I Walk (2008), They Were Silent (2009) en The Wages of Sin (2009), argumenteer ik dat het begrip 'performance' niet gemakkelijk te definiëren is. Het is veeleer een steeds veranderend fenomeen, dat een nuttig platform kan worden voor de dialoog over diep persoonlijke en noodzakelijkerwijs publieke en politieke onderwerpen. Ik vind mezelf en de theatermakers met wie ik heb samengewerkt om de drie stukken te creëren, in het werk door te reflecteren op en te schrijven over de processen met behulp van auto-etnografie als lens. De context waarbinnen ik schrijf, en waarbinnen mijn medewerkers en ik werken, is die van onze locaties in zeer specifieke Afrikaanse, morele, culturele, politieke en creatieve impulsen die we ondervragen door middel van de creatieve processen. Door te schrijven en te reflecteren kom ik tot verschillende conclusies, waaronder wat ik 'de methodologie van het niet weten' noem, het belang van de groep bij het faciliteren van het onderzoeks- en creatieve proces, de noodzaak van herdefiniëring of heronderhandeling ten behoeve van zowel het onderzoek als de creatieve doelen - onze inzichten in wat performance is.