Ta praca doktorska bada, dlaczego uniwersytety ustanawiaj¿ stowarzyszone wspólnoty emerytalne, oraz powi¿zania, jakie administratorzy uniwersytetów tworz¿ mi¿dzy instytucj¿ akademick¿ a tymi powi¿zanymi ze sob¿ dzielnicami. Jest to badanie jako¿ciowe, które analizuje trzy publiczne, badawcze uniwersytety z afiliowanymi wspólnotami emerytalnymi przy u¿yciu metody studium przypadku. Studium to dokumentuje sposoby, w jakie ten nowy typ przynale¿no¿ci mo¿e prowadzi¿ do rozwoju misji instytucjonalnej uniwersytetu, angäowä cenny okr¿g wyborczy i ostatecznie zach¿cä do przep¿ywu istotnych zasobów z powrotem do uniwersytetu. Studium to wskazuje, ¿e uczelnie mog¿ zdecydowä si¿ na stworzenie powi¿zanej wspólnoty emerytalnej z wielu powodów, w tym z ch¿ci odpowiedzi na zapotrzebowanie absolwentów i potrzeby stworzenia odpowiedniego ¿ród¿a dochodów na gruntach b¿d¿cych w¿asno¿ci¿ uczelni.