Napady, organiczne lub psychogenne, maj¿ istotny negatywny wp¿yw na jako¿¿ ¿ycia osób, które ich do¿wiadczaj¿. Rozró¿nienie mi¿dzy tymi dwiema grupami napadów jest trudne, poniewä oba zaburzenia prezentuj¿ si¿ w podobny sposób, ale maj¿ krytyczne znaczenie, poniewä ich leczenie i post¿powanie s¿ bardzo ró¿ne. Niekontrolowana aktywno¿¿ epileptyczna w mózgu mo¿e by¿ równie szkodliwa jak leczenie napadów nieorganicznych. W literaturze przyjmuje si¿, ¿e napady psychogenne maj¿ pod¿o¿e psychologiczne i stanowi¿ somatyczne uj¿cie dla niemo¿liwego do opanowania konfliktu psychicznego. Padaczka jest czasami nadal ¿le rozumiana, a osoby z napadami mog¿ by¿ stygmatyzowane i do¿wiadczä izolacji spo¿ecznej. Pacjenci w obu grupach zas¿uguj¿ na to, by by¿ rozumianymi jako jednostki, a nie jako interesuj¿ce zjawiska neurologiczne. Ta ksi¿¿ka mo¿e przynie¿¿ korzy¿ci tym, którzy prowadz¿ badania nad napadami lub pracownikom s¿u¿by zdrowia zajmuj¿cym si¿ takimi pacjentami. Mo¿e równie¿ przynie¿¿ korzy¿ci pacjentom i ich rodzinom, gdy zobacz¿ zakres i z¿o¿ono¿¿ sytuacji oraz u¿wiadomi¿ sobie, ¿e nie s¿ sami. Chociä badanie to zostäo przeprowadzone w Republice Po¿udniowej Afryki, wyniki s¿ skorelowane z mi¿dzynarodowymi badaniami w tej dziedzinie.