De cultuur is bewust gestructureerd. De bedoelingen zijn discursieve praktijken van categorische vormgeving van sociaal-culturele en mentale fenomenen van begrip, gebaseerd op waarden en prioriteiten van het wereldbeeld. De voorgestelde filosofische en culturele analyse van het fenomeen begrip opent een breed veld van humanitair onderzoek naar culturele intenties - theoretische denkstructuren, gedefinieerd door abstracte filosofische categorieën en geconditioneerd door de intentionaliteit van het bewustzijn en de cultuur. De algemene context is de ontologische en antropologische tradities van de filosofie van de oudheid tot nu, met inbegrip van de fundamentele ontologie van M. Heidegger, hermeneutiek van G.-G. Gadamer, deconstructie van J. Derrida. Theoretische reflectie over de opzettelijke structuur van de cultuur als een axiologisch systeem van patronen van activiteit en gedrag onthult de tijdperken van de crisis, de "splitsing" van het bewustzijn, en de opzettelijke aanpak maakt het mogelijk om uitgebreid historisch en filosofisch materiaal te combineren in de literaire kwintessens van de tijd. Voor historici, filosofen, literaire critici, cultuurwetenschappers, filologen en iedereen die geïnteresseerd is in het moderne en klassieke filosofische denken.