Bangladesh is een land met uitgestrekte, grotendeels onbekende natuurlijke schoonheid en reservaten die eenvoudigweg uniek en fascinerend zijn en een hoog potentieel voor toerisme bieden. In veel delen van de wereld heeft toerisme bijgedragen aan het tweeledige doel van armoedebestrijding en -behoud. Het naast elkaar bestaan ¿¿van de natuur met verarmde gemeenschappen biedt kansen voor toerisme voor de armen. Toerisme kan de diversificatie van het levensonderhoud ondersteunen, wat vooral belangrijk is in afgelegen gebieden omdat het ook arbeidsintensief is, kan groeien met niet-gespecialiseerde arbeid en lage toetredingsdrempels heeft. Bangladesh heeft beperkte natuurlijke bosbestanden die zeer noodzakelijk zijn voor het ecologische evenwicht in het land en daarom moeten deze efficiënt worden beschermd. Het huidige onderzoek tracht een begrip te krijgen van ecotoerisme in een mondiale context door te onderzoeken hoe het in de loop van de tijd is geconceptualiseerd en door de velden te analyseren waaruit het concept is ontstaan. Het werk bespreekt hoe natuurbehoud en ecotoerisme zijn geconceptualiseerd en geïmplementeerd in Bangladesh door historische ontwikkelingen in milieukwesties, de nationale economie en de nationale toerismesector te analyseren.