Yarali agaclarin, kirlenen bulutlarin, gözü cikarilan kedilerin, evine dönemeyen kemiklerin, yer degistiren mevsimlerin, adsiz sokaklarin, olamamis asklarin, sonsuz yalnizliklarla cevrelenmis insanlarin, cöle dönen hayatlarin ve dagilmis bir zamanin da bekleyisinin sarkisidir artik dillerdeki. Aramanin giderek evin yolunu kaybetmeye, kurtlarin, cakallarin, avci köpeklerin ayak izlerini takip etmeye ve gitmenin dönmeye evrildigi bir labirent. Bekleyisin Sarkisi, insanin yasami kendi girdabina cekmesinin incelikli anlatisi. Ilk romani Mevsim Yas ile acinin kendi dilini yarattigi cografyanin resmini cesaretle cizen Mehtap Ceyran, yine bir yaranin kabugunu kaldiriyor. Bu bir arayis, bekleyis, onarilmaz yokluk ve sonsuz bir merhamet romani. Cagina yokluk veren bir süzgecten süzülüp geliyordu her sey. Gözümde görüntüler belirip kayboluyordu. Dilsiz agizlar, sözcüksüz diller görüyordum. Her seyin üzerinde bir yorgunluk. Hicbir sey bu dünyada olmanin yalnizligini gidermiyordu... Sarsilmaz bekleyisimiz kaybolup giden zamanin izleriyle doluydu. Sarkimiz sürüyordu.