Nicht lieferbar
Kendimi senden surgun ettim. Sense buna izin verdin. Sen Rilkenin melegi degilsin O ki gökleri artik sevmiyor ve ait oldugu insan onu serbest biraktiginda, yuzunu özlemle ona dogru egiyor. Ama belki bu da benim sucum. Yaradilisinda sana cok az alan biraktim, fazla hareket edemedin. Senin biricik hareketinin bana yönelmek olacagini dusunemedim. Animsiyor musun sana gulumsemeyi yasaklayisimi Ben suskudan bir melek olmani arzu etmistim. Belki de sen arada sirada bana dokundun; kim bilebilir bunu Ama benim sözlerim kaskati yapti seni ve aramizda bir vadi oyup desti. Ben bunu fark ettigimdeyse, sen coktan kendi mesafene cekilip mermerlesmistin, senin o taslasmis halde kalmayip, uzuvlarinla cözunup isinmaya basladigini görmek icin yoluma devam etmek zorunda kaldim, Susabilseydim, her sey öylesine kolay olurdu ki. Yalnizca söze dökmeden önce sahiptim sana. Ve seni kendimden disariya yerlestirdigimde, sen bir imge haline gelip artik yalnizca benim dusuncemde yasiyor olmadigindaysa, tumden yitirdim seni.