Niniejsze studium ocenia i porównuje wk¿ad cäkowitej produktywno¿ci czynników produkcji w rozwój gospodarczy Wietnamu i Chin w latach 1980-2000, dwóch najbardziej udanych przyk¿adów transformacji gospodarczej w najnowszej historii, jako po¿¿czone studium przypadku. W oparciu o neoklasycystyczn¿ teori¿ wzrostu gospodarczego w niniejszym studium podj¿to prób¿ analizy: (i) wk¿ad TFP w rozwój gospodarczy kädego kraju; (ii) ogóln¿ ocen¿ i ró¿nice w do¿wiadczeniach dwóch gospodarek w zakresie wzrostu; (iii) pewne teoretyczne wyjänienia tych wyników oraz (iv) okre¿lenie niektórych mo¿liwych czynników warunkuj¿cych TFP. Z badania wynika, ¿e: (i) TFP odgrywäa wän¿ rol¿ we wzro¿cie gospodarczym Wietnamu i Chin od lat 80., a zw¿aszcza w pó¿niejszych latach, przyczyni¿a si¿ do wzrostu ich PKB odpowiednio o 30,4 % i 22,6 %; (ii) bezpo¿rednie inwestycje zagraniczne s¿ istotnym czynnikiem wyjäniaj¿cym wzrost TFP Wietnamu w latach 1980-2000; (iii) wahania koniunktury gospodarczej maj¿ znaczny wp¿yw na ocen¿ wzrostu TFP Wietnamu i Chin; oraz (iv) akumulacja kapitäu by¿a dominuj¿cym czynnikiem, który przyczyni¿ si¿ do wzrostu gospodarczego Wietnamu i Chin - odpowiednio 54,1 % i 60,5 %.