Historia uczy, ¿e na wojnie zbrojna konfrontacja jest zawsze najwäniejsza. Jednak wraz z nim szczególne miejsce zawsze zajmowäo duchowe uksztätowanie wojsk. Duch moralny wojska - stan ¿wiadomo¿ci personelu wojskowego, który charakteryzuje duchow¿ zdolno¿¿ i gotowo¿¿ si¿ zbrojnych do dziäania zgodnie z jego przeznaczeniem i celami w czasie wojny i pokoju. Monografia bada du¿y kompleks ¿róde¿ historiograficznych i historycznych zwi¿zanych z problemem ducha moralnego armii Cesarskiej Rosji w latach 1870-1914. W tym okresie Imperium Rosyjskie do¿wiadczy¿o wojny rosyjsko-tureckiej (1877-1878), wojny rosyjsko-japo¿skiej (1904-1905), pierwszej rewolucji rosyjskiej (1905-1907). Przeprowadzono dwie reformy wojskowe, które doprowadzi¿y do jako¿ciowych zmian w budownictwie wojskowym. Wszystko to miäo kontrowersyjny wp¿yw na morale wojska. Istniäa potrzeba refleksji historiograficznej i przemy¿lenia tego historycznego zjawiska z nowych podej¿¿, utrwalonych we wspó¿czesnej rosyjskiej nauce historycznej, gdzie pluralistyczna polifonia stäa si¿ stabilnym trendem metodologicznym.