Podczas ludobójstwa w 1994 roku zgin¿¿o ponad pó¿ miliona Tutsi i umiarkowanych Hutu. Niniejsza ksi¿¿ka przedstawia studium dotycz¿ce nauczania historii w tym z¿o¿onym kontek¿cie. Rz¿d Rwandy (GoR) wprowadzi¿ moratorium na nauczanie historii do czasu napisania nowych ksi¿¿ek i od tego czasu dominuje w publicznym dyskursie historycznym. Jedno¿¿ i pojednanie stäy si¿ oficjaln¿ doktryn¿. Niniejsze opracowanie bada system szkolny jako instytut pami¿ci, a tym samym jako potencjalne narz¿dzie promowania oficjalnej doktryny. Oprócz formalnego systemu szkolnego, autorka bada równie¿ bardziej nieformalne sposoby ¿nauczaniä i ¿definiowaniä historii Rwandy w dyskursie publicznym. Niniejsze opracowanie opisuje strategie podj¿te przez GoR w promowaniu pami¿ci zbiorowej i to¿samo¿ci narodowej, ale tak¿e istniej¿ce napi¿cia wokó¿ oficjalnej narracji historycznej. Niniejsze opracowanie powinno stanowi¿ wk¿ad w debat¿ na temat relacji mi¿dzy konfliktem a pami¿ci¿ zbiorow¿ oraz roli szko¿y jako wänej instytucji pami¿ci i powinno by¿ przydatne dla specjalistów w dziedzinie historii, stosunków mi¿dzynarodowych lub nauk politycznych lub dla wszystkich innych zainteresowanych pami¿ci ¿w Rwandzie.