Het onderzoek onderzoekt manieren van grammaticale expressie van causale betekenis in de structuren van de Oezbeekse en Engelse talen, uitgaande van de theoretische interpretatie die als analysemethode wordt gegeven.De linguïstische theorie van de Moskouse taalschool over de vorm van het woord dat door F.F. Fortunatov werd opgericht en door zijn volgelingen M.N. Peterson, A.A. Reformatskiy, M.V. Panov en anderen werd ontwikkeld, wordt geplaatst op basis van de methode voor de beschrijving van de talen die zowel typologisch als genealogisch verschillend zijn. Deze methode wordt gebruikt voor de analyse van de Oezbeekse en Engelse taal op het gebied van de definitie van de uitdrukkingswijze van de causale betekenis.Uit de analyse van de Oezbeekse en Engelse literaire teksten blijkt dat er in de structuur van de vergeleken talen het bestaan van de grammaticale categorie van de causaliteit is waargenomen. De methode die gebruikt wordt voor de definitie van de grammaticale expressie van causale betekenis sluit de fenomenen uit die niet voldoen aan de methode van systeembeschrijving, waardoor pseudo-causatieve gevallen in dit onderzoek niet zijn opgenomen in het systeem van grammaticale expressie van causale betekenis.