Het voorgestelde werk wordt uitgevoerd in het kader van de cognitieve semantiek en is gewijd aan de studie van linguïstische middelen om evaluaties in de tekst te contrasteren, rekening houdend met de dynamiek van mentale structuren die aan de evaluatieve contrastering ten grondslag liggen. Het onderzoek toont aan dat het mechanisme van evaluatief contrasteren een van de basiscomponenten is van wereldconceptualisatie en categorisatie. De auteur tracht aan te tonen dat evaluatief contrasteren niet alleen belangrijk is voor het actualiseren van de stal, maar ook voor het creëren van "kortstondige" conceptuele structuren die noodzakelijk zijn voor de behoeften van de huidige communicatie. In taal komen deze twee functies tot uiting in de aanwezigheid van conventionele antoniemenparen, maar ook in het vermogen van sprekers om betrekkelijk gemakkelijk nieuwe en soms onverwachte contrasterende relaties te creëren tussen verschillende discursieve eenheden in een tekst. Door de factoren te analyseren die de constructie van contrastieve evaluatie in de tekst bepalen, illustreert de auteur de aanpasbaarheid van conceptualisatie- en categorisatiemechanismen aan het discours. Het voorgestelde werk wordt uitgevoerd in het kader van de cognitieve semantiek en is gewijd aan de studie van linguïstische middelen om evaluaties in de tekst te contrasteren, rekening houdend met de dynamiek van mentale structuren die aan de evaluatieve contrastering ten grondslag liggen. Het onderzoek toont aan dat het mechanisme van evaluatief contrasteren een van de basiscomponenten is van wereldconceptualisatie en categorisatie. De auteur tracht aan te tonen dat evaluatief contrasteren niet alleen belangrijk is voor het actualiseren van de stal, maar ook voor het creëren van "kortstondige" conceptuele structuren die noodzakelijk zijn voor de behoeften van de huidige communicatie. In taal komen deze twee functies tot uiting in de aanwezigheid van conventionele antoniemenparen, maar ook in het vermogen van sprekers om betrekkelijk gemakkelijk nieuwe en soms onverwachte contrasterende relaties te creëren tussen verschillende discursieve eenheden in een tekst. Door de factoren te analyseren die de constructie van contrastieve evaluatie in de tekst bepalen, illustreert de auteur de aanpasbaarheid van conceptualisatie- en categorisatiemechanismen aan het discours.