Slumdog Millionaire, een film over sloppenwijken in Mumbai die wereldwijde erkenning kreeg, vertegenwoordigt een cultuur die ¿onbekend¿ is voor het beoogde wereldwijde publiek. Het proces van betekenisgeving wordt gecompliceerd omdat wat er in de film wordt geconstrueerd, kan worden erkend als de ¿echte¿ weergave van dit andere deel van de wereld. Als cultureel product met drie lagen van herstelproces (een roman in een scenario en vervolgens een film), is Slumdog Millionaire beslist een slagveld van representatie met veel mogelijke breuken van betekenissen. Door te vragen hoe de film de dubbele logica van sanering, directheid en hypermediacy gebruikt, zal de analyse de 'feel good-film van het jaar' onthullen uit de schijnbaar realistische weergave van sloppenwijken in Mumbai als haar strategie om te garanderen dat de kijkpositie van de wereld het publiek functioneert optimaal. Dit onderzoek is mogelijk gemaakt met uitstekende ondersteuning van Annie van den Oever, Miklos Kiss en Liesbeth Korthals Altes van de Faculteit der Letteren, Rijksuniversiteit Groningen, Nederland.