Dit essay wil recht doen aan een schilderij, Les fascinés de la Charité, aan de auteur ervan, Georges Moreau de Tours (1848-1901), en aan de hoofdpersoon van het schilderij, de neuroloog Jules Bernard Luys (1828-1897). Het schilderij stelt een openbare sessie voor van hypnose van hysterische patiënten door het team van de afdeling, toen onder leiding van Luys, in het Hôpital de la Charité. Hoewel het soms wordt afgebeeld, met name in boeken en artikelen over het ontstaan van de psychiatrie, is het schilderij nooit het onderwerp geweest van een diepgaande studie, met uitzondering van de enkele bladzijden die Annick Opinel eraan wijdt in haar boek Le peintre et le mal (De schilder en het kwaad), waarop wij later zullen terugkomen. Tentoongesteld in 1890 op de Salon des Champs Elysées, daarna, hetzelfde jaar in Reims.