Dit artikel is een bijdrage tot de bezinning over het "democratiseringsproces" in Mali. Het maakt de balans op van de economische aspecten van het democratiseringsproces. Het betoogt dat de resultaten van het democratiseringsproces in Mali gemengd zijn. De vooruitgang die de afgelopen jaren is geboekt, is ondermijnd door de gevolgen van de veiligheids- en politieke crisis van 2012; alle democratische verworvenheden werden ondermijnd. De analytische benadering combineert een kritisch constructivistische benadering met een inductieve analyse om de verkregen gemengde resultaten te interpreteren.Sinds haar onafhankelijkheid op 22 september 1960 heeft de Republiek Mali drie opeenvolgende regimes gekend: het socialisme met Modibo KEITA (1960-1968), de militaire dictatuur met Moussa TRAORE (1968-1991) en de pluralistische democratie sinds 1992 met Alpha Oumar KONARE als eerste president. De komst van de meerpartijendemocratie kwam er na een politieke overgang (1991-1992) na een volksopstand die tot de val van het eenpartijstelsel leidde.