De theorie van de high-performance work systems (HPWS) suggereert dat een bedrijf een duurzaam concurrentievoordeel kan behalen op voorwaarde dat de HRM-praktijken werknemersgericht, intern consistent en dynamisch afgestemd zijn op de bedrijfsdoelstellingen en -strategieën. Uit het onderzoek bleek dat de implementatie van HRM-praktijken minimaal was in Australische engineeringontwerpbedrijven, in plaats van high-performance, en dat human resources in de technische kern geen bijdragende factor waren voor bedrijfsprestaties. De bevindingen van het onderzoek toonden aan dat de belangrijkste troef niet de menselijke hulpbronnen op zich waren, maar veeleer de bedrijfsleiders, die in staat waren een aanzienlijke groei van de sector te bewerkstelligen ten voordele van de bedrijven. Het onderzoek toonde ook aan dat bedrijfsgroei en overleving op lange termijn mogelijk zijn ondanks minimale, niet-strategische HRM-systemen. In een externe context die als hypo-competitief wordt gekenmerkt, overtreffen de markttoestand en de kwaliteit van de strategische besluitvorming op bedrijfsniveau de menselijke hulpbronnen in de technische kern in hun bijdrage tot de bedrijfsprestaties.