In dit zevende deel van de serie 'Al de werken van Thomas Watson' breekt Watson een langs voor tevredenheid en oprechte vergenoeging. Die het leest krijgt er zin in. "Een vergenoegd christen draagt de hemel in zich. In zo'n hart mag iets van God bespeurd worden. Een onvergenoegd christen is als een onstuimige zee. Door kracht van vergenoeging wordt de zee kalm. Daar is het lieflijk aangezicht van Gods gunst, het aangezicht van Christus, ja een vertoning van al Zijn genaden. O wat een rustdag wordt in een vergenoegd hart gevierd! Wat een hemel! Een vergenoegd christen is als Noach in de ark; hoewel de ark door de golven op en neer gedreven werd, kon Noach daar binnen zitten en zingen. Als onze uitwendige toestand door de wind van Gods voorzienigheid gebeukt wordt, blijft ons hart door heilige vergenoeging vast staan in de Heere."