Deze tekst biedt een analyse van twee buitengewone toneelschrijvers van het Absurd Theatre, een uit het Westen en een andere uit het Oosten, Samuel Beckett en Sayeed Ahmad, die schreven over hulpeloosheid, menselijke frustratie, onzekerheden, en over de onverschilligheid van alle Machtige Natuur/Aarde, samen met een notitie van hoop en wachten, die ze ons allemaal direct laten ervaren. De collectie bestaat uit acht documenten van verschillende groottes en gemoedstoestanden. De meeste zijn verhalende onderzoeken en volgen een beschrijvende en analytische methode. Enkele sleutelbegrippen met betrekking tot 'Absurditeit', 'Wachten en Hoop' worden besproken in relatie tot de teksten. Beckett en Ahmad belichamen absurditeit als werkelijkheid. Door de reis van de personages beseffen de lezers wat de toneelschrijver hen voor ogen staat. Hun toneelstukken richten zich op hoe de mens in staat is de confrontatie aan te gaan en te overleven tegen de vijandigheid van de omgeving en de werkelijke realiteit van de absurditeit bloot te leggen. Ze onderzoeken de kracht van de menselijke geest en vragen de lezers na te denken over hun eigen leven. Het helpt ons de realiteit van de absurditeit te begrijpen en ons de wereld anders te laten zien, zodat we de absurditeit van het leven kunnen accepteren of er zo lang mogelijk tegen kunnen vechten.