Celem tej ksi¿¿ki jest dokonanie przegl¿du tradycyjnych poj¿¿ teorii i praktyki oraz poj¿cia historii, stosowanych w ksztäceniu t¿umaczy i ogólnie w badaniach nad przek¿adem. W tym celu zastosowano podej¿cie postmodernistyczne, aby zdekonstruowä binarn¿ opozycj¿ teoria/praktyka, aby wykazä niemo¿no¿¿ twierdzenia, ¿e mi¿dzy tymi poj¿ciami istnieje rozd¿wi¿k. Ponadto, definicja historii dekonstruktywistycznej zostäa wykorzystana do pokazania, ¿e käda praca historyczna zawiera interpretacyjne narracje, na które wp¿yw ma konstrukcja i ideologia historyka, oraz ¿e nigdy nie mo¿e istnie¿ ostateczne historyczne przedstawienie jakiegokolwiek wydarzenia. Wreszcie, na poparcie teoretycznych twierdze¿ zawartych w tej ksi¿¿ce przywo¿ane zostäy dwa przyk¿adowe przypadki, a mianowicie: preskryptywny trening t¿umaczeniowy oraz historia "szko¿y przek¿adu w Toledo".