In West-Afrika is het beheer van kindermigratie verdeeld tussen de mensenhandelbenadering en de mobiliteitsbenadering. Het doel van dit onderzoek is om het belang aan te tonen van de mobiliteitsbenadering in het beheer van migrantenkinderen, omdat de mensenhandelbenadering lange tijd is gezien als de ideale benadering, ondanks het feit dat deze benadering zonder onderscheid alle migratiebewegingen van kinderen criminaliseert. De gegevens werden verzameld door middel van documentair onderzoek, semi-gestructureerde interviews en directe observaties in het veld. De gegevens werden vervolgens getranscribeerd en gecodeerd voor thematische sortering met behulp van CSPro, geanalyseerd met behulp van SPSS en Excel, en in kaart gebracht met behulp van Arc GIS. Het doel van dit onderzoek zijn migrantenkinderen in de gemeente Grand-Popo. De resultaten laten zien dat kindermigratie vaak een persoonlijke optie is en niet altijd wordt afgedwongen door een volwassene. De mobiliteitsbenadering, die rekening houdt met migratiefactoren, is daarom een verstandige keuze.