Ta b¿yskotliwa synteza podsumowuje w kilku stronach burzliwe dzieje wspó¿czesnej republiki Dahomeju, uznawanej na arenie mi¿dzynarodowej za chore dziecko Afryki. Profesor Dov Ronen stawia surow¿ diagnoz¿ choroby, na któr¿ cierpi ten kraj, wywodz¿c j¿ z tragicznych skutków handlu niewolnikami i francuskiej kolonizacji. Wed¿ug niego, chroniczna niestabilno¿¿ polityczna Dahomeju w ci¿gu pierwszych dwunastu lat niepodleg¿o¿ci jest jedynie odzwierciedleniem niedostosowania importowanych nowoczesnych instytucji politycznych do tradycji afrykäskiej, w której nadal ¿yje przyt¿aczaj¿ca wi¿kszo¿¿ ludno¿ci. Jako antidotum na to polityczne bankructwo, Dov Ronen zaleca wykorzystanie tradycyjnych instytucji jako podstawy autentycznego rozwoju. To zalecenie, wydane w czasie, gdy dahomejska elita, uciekaj¿c przed cieniem swojej ohydnej historii, rzucäa si¿ z cäego serca w ramiona obcej ideologii, z biegiem czasu nabiera znaczenia przeczucia.