Dit deel beschrijft de principes en het doel van vegetatiekartering op landschapsschaal. Het karteringsproces is gebaseerd op de principes van de fytosociologie. We onderscheiden vier geneste typologische vegetatie-eenheden, van de plantengemeenschap tot de landschapscel, van de reeks tot de vegetatiegeoserie. De kartering heeft tot doel landschapscellen prioritair af te bakenen en ze te relateren aan een bekende habitattypologie.Voor het begin van de kartering van een gebied is het essentieel om een goede kennis te hebben van de aanwezige vegetatie-eenheden. In dit opzicht zijn de catalogi van Dr. Aouadj en Khatir (2017-2024), die de vegetatie-eenheden, hun verspreiding, hun ecologie en hun floristische verloop beschrijven, essentieel. De vegetatiekartering op de schaal van landschapseenheden is gebaseerd op de fysionomiekaart en de ecologische enveloppekaart. Deze kaarten stellen een homogene ruimtelijke indeling van het grondgebied voor op basis van respectievelijk fysionomische en ecologische criteria. De fysionomische kaart is gebaseerd op foto-interpretatie van beelden en analyse van tijdreeksen van satellietbeelden.