De recente macro-economische geschiedenis van de opkomende markteconomieën is gekleurd door allerlei soorten economische crises, variërend van schuldencrises, via hyperinflatieperioden tot valutacrises, om er maar een paar te noemen. Dit, samen met de bijzondere blootstelling van opkomende markten aan internationale economische schokken, heeft geleid tot volatiele conjunctuurcycli in deze landen. In dit werk wordt nagegaan welke rol het stabilisatiebeleid heeft gespeeld bij het temperen van de volatiliteit van deze crisis- en schokgerelateerde conjunctuurschommelingen. Fiscale en monetaire interventies, die hoofdzakelijk via de vraagzijde van de economie verlopen, hebben de negatieve economische gevolgen van economische crises enigszins weten te temperen. De dominantie van aanbodschokken en de institutionele oorsprong van economische crises impliceren dat het stabilisatiebeleid in opkomende markten alleen effectiever kan worden als passende structurele veranderingen worden aangemoedigd. De recente macro-economische geschiedenis van de opkomende markteconomieën is gekleurd door allerlei soorten economische crises, variërend van schuldencrises, via hyperinflatieperioden tot valutacrises, om er maar een paar te noemen. Dit, samen met de bijzondere blootstelling van opkomende markten aan internationale economische schokken, heeft geleid tot volatiele conjunctuurcycli in deze landen. In dit werk wordt nagegaan welke rol het stabilisatiebeleid heeft gespeeld bij het temperen van de volatiliteit van deze crisis- en schokgerelateerde conjunctuurschommelingen. Fiscale en monetaire interventies, die hoofdzakelijk via de vraagzijde van de economie verlopen, hebben de negatieve economische gevolgen van economische crises enigszins weten te temperen. De dominantie van aanbodschokken en de institutionele oorsprong van economische crises impliceren dat het stabilisatiebeleid in opkomende markten alleen effectiever kan worden als passende structurele veranderingen worden aangemoedigd.