De term "Magisch Realisme" is de laatste jaren gebruikt om een aantal verschillende literaire werken te beschrijven. Het feit dat het vaak voorkomt in post-koloniale landen, of in de geschriften van achtergestelde bevolkingsgroepen in de eerste wereld, is veelzeggend. Dit boek geeft een definitie van de term, geeft zijn geschiedenis, en onderzoekt het gebruik ervan in de romans van Latijns-Amerika, de Franse Caraïben en andere postkoloniale en eerste wereld landen. Aan de hand van een scherpe analyse van de literaire werken, maar ook van kritische werken over allegorie en van de bronnen die tot nu toe over magisch realisme zijn geschreven, wordt verduidelijkt wat de auteurs bedoelden met het gebruik van dit raadselachtige literaire fenomeen. De analyse omvat werken van Gabriel García Márquez, Isabelle Allende, Miguel Angle Asturias, Alejo Carpentier, Maryse Condé, José Donoso, Janet Frame, Carlos Fuentes, João Guimarães Rosa, Juan Rulfo, Salmon Rushdie, en Simone Schwartz-Bart. Dit boek zal interessant zijn voor studenten geschiedenis, literatuur en het fenomeen kolonialisme, maar ook voor lezers van de hedendaagse literatuur.