Dit boek onderzoekt of er een objectieve standaard van schoonheid bestaat en, zo ja, hoe we die standaard kunnen bereiken bij het beoordelen van een kunstwerk als mooi of misvormd. Het wordt geïnformeerd door een close reading van David Hume's "Of the Standard of Taste". Volgens Hume is schoonheid een sentiment of gevoel dat ontstaat wanneer bepaalde kwaliteiten zich aan ons presenteren in kunstwerken. Niet alle mensen zijn echter even goed in staat om deze kwaliteiten te onderscheiden. Net zoals de smaak van eikenhout in een glas wijn voor iedereen onwaarneembaar is, behalve voor de meest veeleisende fijnproevers, zo kunnen de kwaliteiten die een groot kunstwerk onderscheiden niet minder ongrijpbaar zijn. De esthetische theorie van Hume geeft daarom speciale aandacht aan de kunstcriticus (of, in zijn woorden, de "Ware Rechter"), die als enige in staat is om dergelijke kwaliteiten te onderscheiden en te manifesteren in nieuwe kunstwerken. Dit boek probeert te worstelen met de verdiensten (en beperkingen) van Hume's theorie.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.