Historisch gezien hebben de diensten en het beleid van de geestelijke gezondheidszorg er niet in geslaagd om een ¿¿holistische definitie van geestelijke gezondheid en bevordering van geestelijke gezondheid op te nemen in hun onderliggende filosofie en reikwijdte, waardoor hiaten in de dienstverlening zijn ontstaan. In dit onderzoek zijn diepte-interviews afgenomen met sleutelinformanten en leken om de heersende behoeften, verlangens en conceptualisaties vast te stellen met betrekking tot geestelijke gezondheid en bevordering van geestelijke gezondheid. De resultaten zijn vervolgens vergeleken met bestaande literatuur en het huidige beleid in Nieuw-Zeeland. De mentale gezondheidsconstructies van lekendeelnemers bleken over het algemeen holistisch en positief gericht op welzijn, hoewel het verband tussen individuele constructies en persoonlijke mentale gezondheidservaring in strijd was met het verwachte. Desalniettemin werd het belang van de constructie van geestelijke gezondheid in de ervaring van geestelijke gezondheid sterk aangetoond. Een aantal zorgen werd geuit door de deelnemers met betrekking tot diensten voor geestelijke gezondheidszorg en strategieën voor de bevolking en persoonlijk geestelijk welzijn. Deze vormen de basis van de implicaties voor verbeteringen van beleid en praktijk ter bevordering van de geestelijke gezondheid.