Planten zijn gerapporteerd om te worden gebruikt als bron voor de behandeling van verschillende kwalen volgens de Schriften van de inheemse geneeskunde. Ze worden gezien als veelbelovende alternatieven voor bestaande geneesmiddelen van synthetische oorsprong en er is aangetoond dat ze activiteit bezitten tegen een breed scala aan micro-organismen. De traditionele geneeskunde die gebruik maakt van planten heeft een breed draagvlak, vooral in een land als India, dat fungeert als een schatkamer van planten van biomedisch belang. Planten worden nu grondig onderzocht om actieve verbindingen te verkrijgen, die kunnen helpen bij het vervangen van antimicrobiële stoffen waartegen het fenomeen van microbiële resistentie is ontstaan. Dit onderzoek beschrijft de farmacologisch relevante eigenschappen van geselecteerde algemeen verkrijgbare medicinale planten: Rumex nepalensis, Mimosa pudica, Solanum nigrum, Solanum torvum, Acalypha indica, Andrographis paniculata, Prunus armeniaca, Ziziphus mauritiana, Vitex negundo en Glycyrhhyza glabra. Hun taxonomische informatie, geografische spreiding, fytochemisch profiel, biomedische eigenschappen en antimicrobiële activiteit zijn ook opgenomen.