44,99 €
inkl. MwSt.
Versandkostenfrei*
Versandfertig in 6-10 Tagen
  • Broschiertes Buch

Tegenwoordig is het noodzakelijk om de uitstoot van vluchtige organische stoffen die vrijkomen in de atmosfeer als gevolg van effecten op de menselijke gezondheid, zoals het voortplantingssysteem en geboorteafwijkingen, zelfs in zeer lage concentraties te verminderen. Ze kunnen ook voorlopers zijn van ozonvorming op grondniveau. Bovendien dragen sommige VOS bij aan de opwarming van de aarde en sommige zijn giftig en kankerverwekkend. Chemische fabrieken, raffinaderijen, inktfabrieken, verf- en kleurfabrieken, plasticproductie, farmaceutische en voedingsmiddelenindustrie zijn de belangrijkste…mehr

Produktbeschreibung
Tegenwoordig is het noodzakelijk om de uitstoot van vluchtige organische stoffen die vrijkomen in de atmosfeer als gevolg van effecten op de menselijke gezondheid, zoals het voortplantingssysteem en geboorteafwijkingen, zelfs in zeer lage concentraties te verminderen. Ze kunnen ook voorlopers zijn van ozonvorming op grondniveau. Bovendien dragen sommige VOS bij aan de opwarming van de aarde en sommige zijn giftig en kankerverwekkend. Chemische fabrieken, raffinaderijen, inktfabrieken, verf- en kleurfabrieken, plasticproductie, farmaceutische en voedingsmiddelenindustrie zijn de belangrijkste producent van VOS. Het belangrijkste doel van dit boek is om twee methoden voor de beheersing van industriële luchtverontreiniging (GAC-adsorptie, verbranding van VOS) en niet-behandelingsalternatief te vergelijken door LCA uit te voeren om de meest milieuvriendelijke methode te vinden. Het resultaat van LCA toonde aan dat de absolute conclusie over deze methoden sterk afhangt van bestaande chemische stoffen en de concentratie van verontreinigende stoffen in zowel inlaat- als uitlaatstromen. Over het algemeen toonde het gewogen resultaat aan dat de GAC-adsorptiemethode de methode met de meeste voorkeur heeft, terwijl het alternatief voor niet-behandeling de slechtste is.
Autorenporträt
Hij werd geboren in Teheran (Iran) en studeerde in 2003 af aan de Azad University in Teheran met een graad in civiele techniek. Hij werkte een aantal jaren als ingenieur voor Payasaz (in Iran) voordat hij naar Zweden verhuisde om een graduate studie (M.Sc) in afvalbeheer en terugwinning van hulpbronnen te volgen, afgerond in 2009 aan de Universiteit van Borås.