Nicht lieferbar
Negen jonge Filippijnse Duitsers die Duits als eerste taal spraken, trokken samen met hun ouder wordende Duitse vaders en Filippijnse moeders van middelbare leeftijd naar de Filippijnen. Tijdens hun verblijf in hun nieuwe huis op Negros Island leren ze Engels en Cebuano terwijl ze zich assimileren met de lokale bevolking. Zelfbewustzijn en taalvoorkeuren van de drie talen worden overwegingen in het leren en vergeten van een taal. Voortaan blijven kortetermijnmigranten die thuis constant hun moedertaal spreken, in het Duits denken tijdens taakuitvoeringen, alledaagse interacties, raciale en culturele gebeurtenissen, zelfs wanneer de situatie hen oproept om in het Engels of Cebuano te luisteren, te spreken, te lezen en te schrijven. Langdurige migranten daarentegen hebben het Duits vervangen door het Engels en Cebuano vanwege het beperkte gebruik van hun eerste taal en hun beperkte Duitse contacten in de Filippijnen. Dit vermogen van beide respondenten om de taal van hun voorkeur te verwerven en over te schakelen op de taal van hun voorkeur maakt hen tot hybride sprekers, die de derde ruimte van de taal bezetten, een bewijs van cross-linguïstische invloed.