Het voorkomen van zwangerschapsdiabetes mellitus (GDM) is vergelijkbaar met de prevalentie van glucose-intolerantie, obesitas en type 2 diabetes mellitus in een bepaalde populatie. Deze aandoeningen nemen wereldwijd toe. Zwangerschapsdiabetes mellitus is de meest voorkomende stofwisselingscomplicatie van de zwangerschap en wordt geassocieerd met aanzienlijke moederlijke en neonatale morbiditeiten. Het is een koolhydraatintolerantiestoornis die voor het eerst wordt herkend tijdens de zwangerschap en die wordt veroorzaakt door placenta-diabeteshormonen. Het heeft een prevalentie van 7% en is wereldwijd een groeiend probleem, met percentages die variëren naar gelang van de raciaal-etnische afkomst. In dit onderzoek hebben we de IADPSG-criteria gebruikt om het potentiële voordeel te analyseren dat een vroege diagnose van GDM voor 15 weken zou kunnen opleveren. Over het algemeen wordt de diagnose van GDM gesteld in het tweede trimester, waardoor de belangrijkste vraag van dit onderzoek naar voren komt, is er een verschil in maternale complicaties en perinatale uitkomsten na detectie van GDM voor 24 weken? Is er bewijs voor een voordeel in een vroege diagnose voor 15 weken SDG?