Nicht lieferbar
Celem badä by¿o porównanie trzech protoko¿ów: ekstrakcji z u¿yciem SDS; ekstrakcji z u¿yciem CTAB i 2¿-merkaptoetanolu oraz ekstrakcji z u¿yciem SDS i proteinazy K, w celu okre¿lenia najw¿äciwszej metody otrzymywania DNA o wysokiej masie cz¿steczkowej i czysto¿ci w tkance nab¿onkowej ¿limaków: Arion subfuscus i Deroceras reticulatum. St¿¿enie i czysto¿¿ DNA oceniano spektrofotometrycznie (absorbancja przy 260 nm i stosunek Abs260/Abs280 nm). Zastosowano projekt cäkowicie randomizowany z sze¿cioma powtórzeniami. Wykryto znacz¿ce ró¿nice (p<0,01) dla ilo¿ci, st¿¿enia i czysto¿ci pomi¿dzy protoko¿ami. Zastosowany protokó¿ (SDS i proteinaza K) pozwoli¿ na uzyskanie DNA o wi¿kszej masie cz¿steczkowej (2 514,90±291,56) i czysto¿ci (1,97±0,02). Jako¿¿ DNA z kädego protoko¿u weryfikowano metod¿ PCR-RAPD, obserwuj¿c niewielk¿ powtarzalno¿¿ dla startera OPA-02 (protokó¿ SDS), podczas gdy w pozostäych metodach obserwowano wysok¿ rozdzielczo¿¿ profili amplifikacji i powtarzalne pasma. Zaleca si¿ stosowanie protoko¿u SDS i proteinazy K, w celu uzyskania genomowego DNA o wysokiej masie cz¿steczkowej, jako¿ci i czysto¿ci w ¿limakach.