Het Afrikaanse continent ligt momenteel achter in het concert der naties, vanwege zijn onderontwikkeling. Inderdaad, sinds iets meer dan een halve eeuw zijn de Afrikanen burgers van landen gebleven die democratisering sturen, ontwikkeling sturen, opkomst sturen.Zo is Afrika altijd op de weg gebleven, onderweg, Afrika komt nooit aan, ondanks alle slogans die gezongen worden. Nu zijn velen ongeduldig, terecht en onterecht, en stellen de vraag: En vandaag Afrika?Wij moeten ons dus afvragen waarom Afrika, de erfgenaam van briljante beschavingen, met een enorm economisch en ecologisch potentieel, en bevolkt door een groot aantal inwoners, in de hedendaagse wereld zonder stem en zonder kracht blijft.Het is duidelijk dat er in Afrika een kloof bestaat en blijft bestaan tussen wat het wil en wat het doet.Naarmate hij opgroeit, wordt elke Afrikaan zich er helaas van bewust dat hij niet alleen een erfgenaam zonder erfenis is, maar ook en chronisch in de schulden zit.