W niniejszej pracy przeanalizowano zarówno bezpo¿rednie, jak i po¿rednie nak¿ady i wyniki energetyczne w celu okre¿lenia efektywno¿ci energetycznej uprawy rzepaku ozimego. W trakcie uprawy rzepaku oznaczono ilo¿¿ energii zu¿ytej w czasie uprawy roli, siewu, nawo¿enia, oprysków rolniczych i zbioru. Za bezpo¿rednie nak¿ady energetyczne uznano nak¿ady energetyczne dotycz¿ce zu¿ycia paliwa i oleju przez ci¿gniki rolnicze i narz¿dzia/maszyny. Za po¿rednie nak¿ady energetyczne wykorzystywane w uprawie rzepaku uznano nak¿ady energetyczne takie jak: praca ludzi, produkcja ci¿gników, narz¿dzi/maszyn, nawozów, pestycydów i procesów uzyskiwania materiäu siewnego. W badaniach porównano metody uprawy konwencjonalnej, uprawy uproszczonej i siewu bezpo¿redniego z wykorzystaniem energii i emisj¿ CO2 dla metod uprawy rzepaku.