Ergenin dini gelisiminde sosyal çevre önemli bir role sahiptir. Çevre,kisilik üzerinde sahip oldugu nüfuz kadar gencin dindar bir kimlige sahip olma(ma)s nda ayn sekilde belirleyicidir. Sosyal ögrenme kuram iste bu tezden hareket ederek ögrenmenin sosyal oldugunu,"çevre"deki birey davran slar n n gözlenmesi ve rol model al nmas yolu ile yap land r larak özgül bir eyleme dönüstürüldügü tezini savunmaktad r. Burada sosyal bilimlerdeki paradigma degisimlerinin ögrenme alan nda da varl k göstermesi ile ergenin davran sa kars bir tepki gelistiremeyen motomod bir al c degil, davran s özgül sekilde yorumlayan aktif bir özne konumuna yüceltilmesi din ögreniminde de dikkate al nmas gereken bir gelisme olarak degerlendirilmelidir. Kuram n sahip oldugu bu nitelikler s g nda kitap; ergenin din ile iliskisinde gözlem ve rol modelin önemine göndermede bulunmakta, toplumca mesru görülen degerlerin kazan m nda dini temsil konumundaki otorite& karizmalar n statülerinden beklenen rollere uygun davranmalar ve ergenin dindar bir çevrede yetismesinin önemi vurgulanmaktad r.