Na zijn onafhankelijkheid in 1960 genoot Ivoorkust drie decennia van economische welvaart met de enige partij. Onder druk van eisen werd het meerpartijenstelsel in 1990 goedgekeurd. Dit leidde tot instabiliteit tot de militaire coup van 1999. Toen in 2002 de oorlog uitbrak, werden verschillende acties ondernomen. De onzekerheid die ontstond, leidde tot sociale achteruitgang. Geconfronteerd met deze situatie zijn de ontwapening van de partijen bij het conflict en de reïntegratie van ex-strijders essentieel om de veiligheid te herstellen. Het succes van deze fase hangt af van het vermogen van de ex-strijders om te integreren in de gemeenschap die hen moet accepteren. In deze context is in het westen van Ivoorkust een studie uitgevoerd om de methode van bewustmaking onder gemeenschappen te beoordelen. Deze evaluatie was gericht op het luisteren naar radiovredesprogramma's die door SFCG werden geproduceerd en naar gemeenschappen werden uitgezonden. Als gevolg hiervan luistert de helft van de ondervraagde populatie zelden of helemaal niet naar de radio. Bovendien luisteren degenen die naar de radio luisteren niet vaak naar vredesuitzendingen. Concluderend, de methode van sensibilisatie via de radio was niet effectief maar relevant.