Fandom, po negatywnym przedstawieniu go jako patologii, zostä szeroko przeanalizowany i wy¿oni¿ si¿ jako z¿o¿one do¿wiadczenie emocjonalne, partycypacyjne i produktywne. Jednak w tym obszarze badä wci¿¿ pozostaj¿ odpowiednie przestrzenie do analiz: chociä to, co robi¿ fani, zostäo dog¿¿bnie zbadane, nadal nie jest jasne, jak¿ rol¿ odgrywaj¿ te praktyki w odniesieniu do przyjemno¿ci fanów. Je¿li zakwestionowano ograniczony pogl¿d na temat fandomu jako nadmiernej konsumpcji popularnych tekstów, nale¿y zakwestionowä nawet ograniczone wyobräenie o przyjemno¿ci fanów, której ¿ród¿em jest g¿ównie konsumpcja tekstu. Niniejsza praca ma na celu zbadanie tego aspektu, szczególnie odnosz¿c si¿ do fanów muzyki pop: czy ¿ród¿em przyjemno¿ci jest tekst, czyli muzyka, czy te¿ kontekst, czyli praktyki fandomu? Badania terenowe przeprowadzone na wirtualnej spo¿eczno¿ci fanów Madonny i na próbie nie-fanów ujawni¿y znacz¿ce ró¿nice mi¿dzy dwiema grupami, dotycz¿ce ich mechanizmów przyjemno¿ci i motywacji, z wänymi implikacjami dla zarz¿dzania dwoma segmentami konsumentów.