Rivierbekkens zijn de ultieme waterbron die nodig is om aan de concurrerende behoeften in een bepaald gebied te voldoen en vormen de kleinste hydrologische eenheid waaronder water kan worden beheerd. Met dit bewustzijn is een groot aantal stroomgebiedorganisaties in het leven geroepen. Deze organisaties hebben het mandaat om te overleggen met de verschillende belanghebbenden, vraag en aanbod van water in evenwicht te brengen, plannen te maken voor de ontwikkeling van de infrastructuur, te helpen bij het opstellen van beleid en regelgeving en bij de handhaving van de wetgeving. Het waterhervormingsproces in de ontwikkelingslanden is tot stand gekomen door de aanwezigheid van een echte wil of behoefte om de watersector te hervormen, en in sommige gevallen door druk om te voldoen aan structuren die door internationale ontwikkelingsorganisaties of als leningsvoorwaarden worden opgelegd. Met deze snelle opkomst van stroomgebiedorganisaties is het van het grootste belang om inzicht te krijgen in het proces om deze organisaties in stand te houden. Met behulp van een op indicatoren gebaseerd systeem, vragenlijsten en literatuurstudies zijn richtlijnen voor financiële duurzaamheid ontwikkeld, waardoor de toekomstige waterbronnen, het gebruik en het gebruik ervan in de hydrologisch geaccepteerde beheerseenheid worden veiliggesteld.