Fotografie opowiadaj¿ historie swoich aktorów, przenosz¿ w odleg¿e czasy, gdzie uchwycona zostaje chwila, a tym samym kawäek ¿ycia swoich bohaterów. Z tego podej¿cia wy¿oni¿y si¿ stanowiska, które proponuj¿ fotografi¿ jako narz¿dzie do opowiedzenia historii, powrotu do przesz¿o¿ci, która jest pe¿na do¿wiadcze¿, niektóre z nich mog¿ by¿ pi¿knymi wspomnieniami, ale inne s¿ pe¿ne bólu. W momencie robienia zdj¿cia pierwsze¿stwo ma okre¿lony k¿t, ustanowiony jest przywilej w stosunku do tego, co jest uchwycone przez obiektyw. Fotografia pokazuje epok¿ w czasie, bohatera i kontekst. Na bohaterach mo¿na obserwowä to, co robi¿, mo¿na wnioskowä o ich stanie ducha na podstawie ich niewerbalnego j¿zyka. Niniejsze badania s¿ wspomnieniem procesu mediacji przeprowadzonego z uczniami klas drugich i trzecich gimnazjum, którzy znale¿li si¿ w trudnej sytuacji ¿yciowej. Na potrzeby tej ksi¿¿ki perspektywa fotografii zostäa przyj¿ta jako funkcja po¿rednicz¿ca, umo¿liwiaj¿ca introspekcj¿, poprawiaj¿ca relacje mi¿dzyludzkie, aktywizuj¿ca pozytywne zmiany spo¿eczne i wzmacniaj¿ca spo¿eczno¿ci.