Z¿o¿ono¿¿ problemu immunokorekcji u chorych na nowotwory wi¿¿e si¿ zarówno z niebezpiecze¿stwem stymulacji procesów proliferacyjnych pod wp¿ywem immunopreparatów, jak i z okre¿leniem jej roli i miejsca w kompleksowym leczeniu nowotworów z¿o¿liwych, którego wiele metod ma charakter immunosupresyjny. W tym zakresie obiecuj¿ce wydaje si¿ zastosowanie promieniowania elektromagnetycznego o zasi¿gu optycznym. W pracy przedstawiono oryginaln¿ metodyk¿ umo¿liwiaj¿c¿ oddziäywanie na organizm chorych na pierwotnie nieoperacyjnego, miejscowo rozsianego raka p¿uca w 3-4 stopniu zaawansowania choroby, zapewniaj¿ce przej¿cie guza w stan resekcyjny, co podnosi nieswoist¿ odporno¿¿ przeciwnowotworow¿ i wp¿ywa na stan czynników odporno¿ci komórkowej. Uzyskane wyniki ¿wiadcz¿ o tym, ¿e fotomodyfikacja krwi chorych na raka p¿uca promuje aktywno¿¿ proliferacyjn¿ limfocytów, zwi¿ksza ekspresj¿ ich receptorów ró¿nicowania, a tak¿e stymuluje niezale¿ne od tlenu mechanizmy aktywno¿ci bakteriobójczej neutrofili. Zastosowanie fotomodyfikacji w kompleksowym leczeniu takich pacjentów, mo¿e poprawi¿ skuteczno¿¿ ich immunorehabilitacji.