Dit werk presenteert de resultaten van een studie uitgevoerd op een hoge druk/hoge temperatuur (HP/HT) zwaar gefractureerd reservoir in de Noordzee. De druk in het reservoir daalde gedurende de eerste zeven maanden van de productie met de helft ten opzichte van de begindruk, en stabiliseerde zich vervolgens gedurende de volgende acht jaar met een druk boven de druk van het borrelpunt, wat duidt op aanvulling vanuit een ander compartiment. De laatste tijd is gebleken dat het verbreken van breukafdichtingen een aanzienlijke invloed heeft op de terugwinning. Het vermogen om deze effecten op de productiviteit van de putten te voorspellen is van cruciaal belang voor een optimale plaatsing van de putten, reservoirbeheer en beslissingen over de ontwikkeling van het veld, met name voor HP/HT-diepwaterontwikkelingen. Hoewel historische overeenkomsten steevast niet uniek zijn, bestaat het gevaar dat breukoverdraagbaarheidsmultiplicatoren worden gebruikt om andere problemen in verband met reservoirmodellen te compenseren. Dit werk vult de hiaten in de kennis over dynamische modellering van breukafdichtingen door een nieuw concept te presenteren over hoe de afdichtende aard van reservoirgrenzen kan worden gekarakteriseerd en historische overeenkomsten kunnen worden bereikt in reservoirs waar afdichtingsfactoren dynamisch veranderen.