18,99 €
inkl. MwSt.

Versandfertig in über 4 Wochen
  • Broschiertes Buch

Sinds de oudheid heeft vuur een grote rol gespeeld in het leven van mensen. Het gebruik ervan door de mens is een hoeksteen geworden van de vorming van de beschaving, geworteld in de diepste oudheid. Het is bekend dat de Neanderthalers het vuur niet slechter konden gebruiken dan de moderne mens, en regelmatig gebruik van vuur voor het koken en de productie van gereedschap verscheen in Europa al 400 duizend jaar geleden, zelfs Neanderthalers die veel vaardiger met vuur om konden gaan dan tot nu toe werd gedacht. Het woord "Svarog" lijkt idiomatisch op het woord "hakenkruis" (Sanskriet) - een…mehr

Produktbeschreibung
Sinds de oudheid heeft vuur een grote rol gespeeld in het leven van mensen. Het gebruik ervan door de mens is een hoeksteen geworden van de vorming van de beschaving, geworteld in de diepste oudheid. Het is bekend dat de Neanderthalers het vuur niet slechter konden gebruiken dan de moderne mens, en regelmatig gebruik van vuur voor het koken en de productie van gereedschap verscheen in Europa al 400 duizend jaar geleden, zelfs Neanderthalers die veel vaardiger met vuur om konden gaan dan tot nu toe werd gedacht. Het woord "Svarog" lijkt idiomatisch op het woord "hakenkruis" (Sanskriet) - een kruis met haaks gebogen uiteinden, een van de oudste siermotieven die onder de volkeren van India, China, Japan, waar het teken van het hakenkruis een cultus betekenis had. Vergelijk ook de Slavische woorden "te koken", "lassen". In de steppen van de Oeral-Altai bereikte het smeden al een belangrijke ontwikkeling onder de Scythische stammen van de noordelijke Zwarte Zee (7-4 eeuwen voor Christus), evenals onder de Sarmaten en Slaven, die in de 4-6 eeuwen bekend waren onder de naam Antes. En nu blazen ze het vuur in een samovar op met behulp van een laars, dit is het prototype van het hakenkruis - met een gebogen uiteinde aan vier zijden in één keer opblazen.
Autorenporträt
Andrey Tikhomirov se graduó en el Instituto Pedagógico del Estado de Orenburg en 1986 con una licenciatura en historia, ciencias sociales, estado y derecho, trabajó como profesor en escuelas secundarias y universidades y editó periódicos. Ha publicado en Alemania, Belarús, Letonia, Mauricio, Rusia y los Estados Unidos.