Vaste protheses zijn de kunst en de wetenschap om beschadigde tanden te herstellen met behulp van gegoten metalen, metaal-keramische of volledig keramische restauraties, en om ontbrekende tanden te vervangen door vaste protheses1. Vaste prothesen kunnen zowel voor de patiënt als voor de tandarts een uitzonderlijke voldoening geven. Het kan een ongezond, onaantrekkelijk gebit met een slechte functie transformeren in een comfortabele, gezonde occlusie die in staat is tot jaren van verdere dienst, terwijl het de esthetiek sterk verbetert. Vaste tandprothesiefouten kunnen frustrerend en complex zijn, zowel wat betreft de diagnose als de behandeling. De tandheelkundige literatuur staat bol van de problemen en mislukkingen die verband houden met de traditionele vaste prothesebehandeling. Ondanks het grote aantal studies zijn de criteria voor het beoordelen of classificeren van het type en de ernst van het falen onvoldoende, omdat er als zodanig geen gemeenschappelijke interpretatie bestaat onder onderzoekers over de definitie van falen, met name in termen van esthetiek. De onderdelen van het falen worden gemakkelijker geïnterpreteerd als de doelstellingen van de restauratieve zorg eenmaal zijn aangegeven. Men kan het falen dan definiëren als een onvermogen om de doelstellingen te bereiken of te bevredigen.