Szwajcar francuskiego pochodzenia Antoine-Henri Baron de Jomini (1779¿1869) zdoby¿ do¿wiadczenie z pierwszej r¿ki w wojnach napoleo¿skich, pe¿ni¿c ró¿ne funkcje jako oficer sztabowy w 1805 r. Szybko awansowä i pod koniec 1810 r. Jomini by¿ ju¿ generäem brygady, kawalerem Legii Honorowej i baronem Cesarstwa Francuskiego. W tym czasie by¿ tak¿e uznanym teoretykiem wojskowo¿ci, pisz¿c o historii wypraw Fryderyka Wielkiego i Napoleona we W¿oszech. Jomini brä udziä w kampanii rosyjskiej 1812 r., Gdzie s¿u¿y¿ jako gubernator wojskowy Wilna, a nast¿pnie komendant Smole¿ska. Podczas przeprawy przez Berezyn¿ Jomini wykonä szereg misji zwiadowczych, które pozwoli¿y cesarzowi Napoleonowi uratowä resztki swojej Wielkiej Armii. W 1813 roku Jomini powróci¿ do armii francuskiej jako szef sztabu marszäka Neya i zostä nominowany do awansu i odznaczenia za wyró¿niaj¿c¿ si¿ s¿u¿b¿ w bitwie pod Budziszynem. Jednak nie mog¿c odpowiedzie¿ na niektóre ¿¿dania swoich prze¿o¿onych, de Jomini zostä pozbawiony d¿ugo oczekiwanego awansu; z¿y i sfrustrowany wst¿pi¿ do si¿ alianckich w po¿owie sierpnia 1813 roku.